Σύμβαση ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες

Η Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (United Nations Convention on the Rights of Persons with Disabilities) θεωρείται σταθμός και ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία της αναπηρίας, αλλά και χάρτης πορείας των κρατών για τη διαχείριση της αναπηρίας. Διευκρινίζει και αποσαφηνίζει με ποιο τρόπο όλα τα δικαιώματα και ελευθερίες εφαρμόζονται για τα άτομα με αναπηρίες και σκοπό έχει να προωθήσει, προστατεύσει και διασφαλίσει την πλήρη και ίση απόλαυση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών για τα άτομα με αναπηρίες. Καθορίζει επίσης τις υποχρεώσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ και υποδεικνύει μέτρα για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες.

Οι γενικές αρχές στις οποίες στηρίζεται η Σύμβαση είναι:

• Ο σεβασμός για την εγγενή αξιοπρέπεια, ατομική αυτονομία, περιλαμβανομένης της ελευθερίας ατομικών επιλογών και της ανεξαρτησίας των ατόμων
• Η μη διάκριση
• Η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ενσωμάτωση στην κοινωνία
• Ο σεβασμός για τη διαφορετικότητα και αποδοχή των ατόμων με αναπηρίες, ως μέρος της ανθρώπινης διαφορετικότητας και της ανθρωπότητας
• Η ισότητα ευκαιριών
• Η προσβασιμότητα
• Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών
• Ο σεβασμός για τις εξελισσόμενες δυνατότητες των παιδιών με αναπηρίες και ο σεβασμός για το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρίες να διαφυλάξουν την ταυτότητά τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες 1981

Το 1976, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε το 1981 ως Διεθνές Έτος των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ^[2] ζητώντας ένα σχέδιο δράσης σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση στην ισότητα των ευκαιριών, την αποκατάσταση και την πρόληψη των αναπηριών.

Το θέμα της συγκεκριμένη ημέρας είναι "η πλήρης συμμετοχή και ισότητα", η οποία ορίζεται ως το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη των κοινωνιών τους, να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών, και να έχουν ίσο μερίδιο στη βελτίωση των συνθηκών που προκύπτουν από την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.

3 Δεκέμβρη Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία -  Πρόκληση για αλλαγή... 

3 Δεκεμβρίου 1992.   Hμέρα κατά την οποία η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ορόσημο για την καθιέρωση της ημέρας των Ατόμων με Αναπηρία σε παγκόσμια εμβέλεια. 

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, στα οργανωμένα επίσημα κοινωνικά δίκτυα και στις κοινωνίες, τοπικές ή ευρύτερες, να επικεντρώσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία και να ευαισθητοποιηθούν για αυτά.

Πρωτίστως όμως, δίνει την ευκαιρία σε όλους, να αναλογιστούμε την ευθύνη που σε όλους διαμοίβεται όσον αφορά στην παροχή κοινωνικής φροντίδας στα Άτομα με Αναπηρία.

Πιο επιτακτική γίνεται η ανάγκη για παροχή κοινωνικής φροντίδας, τη στιγμή που  η πλειονότητα  των πολιτών έχει μπει στο στόχαστρο της κρίσης και της ένδειας,  τα προβλήματα των κοινωνικά ευπαθών ομάδων οξύνονται και αμφισβητούνται τα δικαιώματά τους, ενώ συρρικνώνεται το κράτος πρόνοιας και κατά επέκταση πλήττονται  οι κοινωνικές υπηρεσίες.

Η κοινωνική φροντίδα είναι ένας κρίσιμος  τομέας,  που μπορεί να διασφαλίσει σε κάποιο βαθμό την κοινωνική συνοχή στην περίοδο της κρίσης.  Στόχος της είναι να υποστηρίξει άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο ή ανάγκη, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν,  βρίσκοντας μια νέα ισορροπία στη ζωή τους, υιοθετώντας πιο θετική στάση έναντι των προβλημάτων που προκύπτουν. Δεν είναι εργασία κάποιων συγκεκριμένων θεσμοθετημένων ομάδων, αλλά εργασία όλων.

Ας απαντήσουμε με σεβασμό στη διαφορετικότητα, στην αδιαφορία που δείχνει η κοινωνία των πολιτών απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Ας υποστηρίξουμε την προσπάθειά τους και τον ειλικρινή αγώνα τους να ζήσουν με ισότιμους ‘όρους’ και ακόμη πιο κατάλληλα να το δείξουμε έμπρακτα, διότι ο λόγος περισσεύει. Εξάλλου, ο καθένας μας δίνει στο συνάνθρωπο, ό,τι έχει μέσα του. 

Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το έργο των νέων συλλογικοτήτων όπως είναι τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα φαρμακεία κοινωνικής αλληλεγγύης. Ιδιαίτερα όμως πρέπει να επισημανθεί η καθημερινή συνεισφορά ανθρώπων που δε φαίνονται, χαρακτηρίζονται όμως από απλότητα και έντονο το αίσθημα της προσφοράς.

Όλοι οφείλουμε να προασπίσουμε  τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέσα από την επαφή μαζί τους και εμείς κερδίζουμε διότι εκτός από την αγάπη που τόσο αυθόρμητα μας προσφέρουν, μας δίνουν το έναυσμα να γίνουμε πιο ανθρώπινοι έτσι ώστε να διαμορφώσουμε και να εξελίξουμε μια κοινωνία για όλους. 

Επιπροσθέτως, οφείλουμε να μη λησμονούμε ότι στη θέση του Ατόμου με Ιδιαίτερες Ανάγκες, είναι δυνατό να βρεθεί ο καθένας από εμάς.

Είναι συγκινητική η προσπάθεια των γονέων και γενικότερα των συγγενών και ατόμων που εμπλέκονται στην φροντίδα των Ατόμων με Αναπηρία και κυρίως εντός του οικογενειακού πλαισίου. Ένα μεγάλο μπράβο στους γονείς που ανταποκρίνονται τόσο καλά στο γονεϊκό τους ρόλο και γίνονται παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας.

Στόχος όλων των δράσεων που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται για τα άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες και ικανότητες, πρέπει να είναι η αξιοπρεπής συμβίωση και η βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.

Έχουμε πολλά να διδαχτούμε από ανθρώπους με ιδιαίτερες ανάγκες, αρκεί…να είμαστε έτοιμοι να τα χωρέσουμε μέσα  μας.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ είναι τα άτομα που έχουν μόνιμες ή προσωρινές βλάβες, ανικανότητες, αδυναμίες, αναπηρίες ή συνδυασμό των παραπάνω, που προέρχονται από φυσική, ψυχική ή νοητική ανεπάρκεια. Άτομα με μόνιμη ανικανότητα είναι οι κινητικοί ανάπηροι, οι τυφλοί και γενικά οι αμβλύωπες, οι κωφοί, όσοι έχουν δυσκολία στην αντίληψη, την επικοινωνία και την προσαρμογή και οι ασθενείς από αρτηριοσκλήρυνση, επιληψία, ανεπάρκεια νεφρού, ρευματικές παθήσεις, καρδιοπάθειες κλπ. Άτομα με παροδική ανικανότητα μπορεί να είναι τραυματίες, παροδικά ασθενείς κλπ.